سوالش را پرسید، منم نگاهی کردم دیدم لبخندی زد، احساس کردم در خیال خودش میپندارد دیگر این سؤال را نمیتوانم جواب دهم ولی یادم آمد چند وقت پیش آیت الله حسینی قزوینی جواب این سؤال را داده بودند.. پرسید، چطور ممکن است کسی در کنار پیامبر (ص) باشد ومعجزات فراوان ببیند ودر آخر کافر از دنیا برود؟ شماکه میگویید بعضی از یاران پیامبر (ص) کافر از دنیا رفتند، با این حرفتان به پیامبر(ص) توهین میکنید که نتوانست آنها را هدایت کند! چند ثانیه ای گذشت وگفتم پیامبر در سه چهار سال اول نبوتش چند نفر را هدایت کرد؟ معلوم است عده کمی را، یعنی نعوذبالله، پیامبر(ص) در وظیفه خودش کوتاهی کرد؟ پس چرا کافران با دیدن آن همه معجزه که برترینش قرآن مجید بود ایمان نیاوردند وکافر از دنیا رفتند؟ وقتی قوم حضرت موسی (ع) که همان بنی اسرائیل بودند، از سپاه فرعون گریزان بودند، به رود نیل رسیدند همه ناامید بودند ومیگفتند همه ما کشته میشویم که به حضرت موسی(ع) وحی شد عصایت را به نیل بزن، وقتی این کار را انجام داد راه عبور از عرض رود باز شد وقوم بنی اسرائيل از نیل عبور کردند وسپاه فرعون در پی قوم آمد و وقتی در میان رود بودند، نیل به حالت اول برگشت وهمه سپاه غرق شدند وچند معجزه دیگر از جمله جاری شدن چشمه از میان سنگ را دیدند ولی در آخر که موسی(ع) به کوه رفت امتش، گوساله پرست شدند.. به نظرت حضرت موسی (ع) قومش را خوب تربیت نکرده بودند؟ آیا اشکال از پیامبر است یا امتش؟ مثل اینکه فهمیده بود جوابم عقلانیست، چون دیگر لبخندش را ندیدم.. به او گفتم تو را در گور من نخواهند گذاشت ولی وظیفه من است که برادرانه راهی که درست است را به تو نشان دهم شاید راه راستی که من میروم در رفتنم سهل انگاری کنم ولی دوست دارم تو هم قدم بگذاری و سریع تر از من بپیمایی مسیر سخت و طولانی را.. به امید دیدنت در این مسیر سخت والبته شیرین.. یاعلی مدد..